بر چنین عمل کننده ای لازم است در اول شب خیلی به نگهبان آن شب خیلی به نگهبان آن شب که معصومین علیهم السلام است ، توسل جسته و او را شفیع خود قرار دهد . و در این هنگام توفیق در اعمال و احوال را که به آن احتیاج دارد ذکر نموده و تلاش کند با الفاظی که برای درخواست ترحـم و شفاعـــت مـی گوید ، رحمت و رقت را جلب کرده و مهربانی و کرامت را برانگیخته
و ابرهای جود و کرم و بخشش را بباراند . و با دست آنان عقل و نفس و قلبو صفات و اعمال و تمام وجودش را به مولایش تفویض و واگذار نموده؛و درطول شب نیز مواظب باشد کاری مخالف با تفویض ، انجام ندهد ؛ و اگر بتواند حتی تفویض خود را نیز واگذار کند ، قطعاً رستگار شده است .
ولی خیلی اتفاق می افتد که انسان مراقب نبودن و بی مبالاتی را با تفویض اشتباهکرده،آن پلید او را فریب داده و با نادانی او را هلاک می کند.بنابراین تا زمانـی که با علوم الهی بخوبی نفهمیده که به تفویض رسیده است ، نباید مطمئن شود و برای اطمینان باید ببیند که حال و مرادش در آنچه که تفویض نموده با یکدیگر موافق هستند یا نه . زیرا یکی از علامات صحت تفویض قبول آن ، و یکی از علامات قبول نیز این است که خداوند متعال ، اموری را که بنده به او تفویـض نموده است ، بخوبی و بالاتر از آرزوی بنده سرپرستی کند .
پــایــان دادن شــب قـــــدر
این شبها را با توسل به حامیان معصوم علیهم السلام ، سپردن عمـل به آنان ، عرضه آن به خداوند با دستهای آنان ، تضرع به درگاه آنان برای اصلاح عمـل و برای این که آنان به درگـا خداونــــد تضرع نموده تا او این عمل را قبول و آن را به عمـل صالــح تبدیل نموده و آن را پرورش دهد ، ختم کنیم .
